Cluster

Een cluster is een groep van sterrenstelsels die door onderlinge zwaartekracht bij elkaar worden gehouden.

Een cluster kan enkele tientallen tot wel 1000 sterrenstelsels bevatten.

Sterrenstelsel

Het sterrenstelsel (melkwegstelsel) is een verzameling sterren die zich op onderlinge sterren bevinden.

Sterrenstelsels zien er niet allemaal hetzelfde uit. Ze kunnen een hele andere vorm hebben en qua afmetingen zijn ze ook anders. Ook verschillen ze in de sterren die de sterrenstelsels bevatten. De afmetingen van een sterrenstelsel lopen flink uiteen: de grootste kunnen wel honderdmiljard sterren bevatten en een doorsnede van een paar honderdduizend lichtjaar. Daarentegen bevatten de kleinste zo’n honderdduizend sterren en hebben een doorsnede van een paar duizend lichtjaar.

Alle sterrenstelsels geven energie af in de vorm van zichtbaar licht en andere vormen van elektromagnetische straling, waaronder: radiogolven, infrarode straling, ultraviolette straling, X-ray straling en gammastraling. Al deze vormen van straling samen noemen we het elektromagnetisch spectrum. Deze energie die de sterrenstelsels uitzenden komen van verschillende bronnen. Een groot deel daarvan komt van de warmte van sterren en wolken van stof en gas, ook wel nevels genoemd.

Supernova

Aan het eind van de levensloop van een zware ster, heeft hij alleen in zijn buitenste lagen nog waterstof. Meer naar binnen toe komen meer zwaardere elementen voor waaronder helium, koolstof, magnesium, zuurstof en silicium. De kern van een zware ster bestaat voor een deel uit ijzer. Niet in vaste vorm want daar is de temperatuur binnenin de ster veel te hoog voor. Alle stoffen kunnen in die sterren alleen maar in gasvorm voorkomen.

Het kan gebeuren dat bij zo’n zware sterren de kern volledig in elkaar stort. Oftewel: de kern van de ster implodeert. Een implosie is het omgekeerde van een explosie, dus een ontploffing naar binnen toe. Bij een implosie van de kern van de ster komen grote hoeveelheden energie vrij. Daardoor vind in de buitenste lagen van de ster een uitbarsting plaats, waardoor de buitenlagen van de ster in de ruimte worden geslingerd. Zo blijft alleen de ineengestorte kern over. Zo’n uitbarsting noemen we een supernova.

Neutrino’s

Een neutrino is een ongeladen subatomair (kleiner deeltje dan het atoom). Neutrino’s ontstaan bij een radioactief verval(atomen kunnen zonder invloed van buitenaf, spontaan veranderen in andere atomen)

Straling van de zon

De zon zendt drie verschillende soorten straling uit: infrarood licht is onzichtbaar en geeft warmte af, zichtbaar licht is het licht dat voor onze ogen de wereld om ons heen zichtbaar maakt, en ultraviolet is ook onzichtbare straling waardoor je huid bruin kan worden.

Neutronenster

Een neutronenster is het eindstadium van een ster. De kernmassa van een neutronenster is tussen de 1,4 en 3 maal groter dan die van de eigen zon bedroeg. Dus de neutronenster is zwaarder dan zijn eigen zon geworden.

Zwart gat

Een zwart gat is een gebied waaruit niets, zelfs geen licht kan ontsnappen, vanwege de vorming door een zeer dichte massa. Dus een zwart gat is klein en heeft een hele grote dichte massa.